Koncepcja importu pojazdów z Norwegii jest coraz częściej poruszana w kontekście planowanego od 2025r. zakazu rejestracji w Norwegii samochodów o napędzie spalinowym. Z dużym prawdopodobieństwem wygeneruje to podaż spalinowych samochodów osobowych, której nie zaspokoi lokalny popyt z racji braku faktycznej możliwości użytkowania takich pojazdów na terenie Norwegii. W Więcej informacji na temat systemu ochrony zdrowia w Norwegii uzyskasz w instytucji łącznikowej: HELFO Abroad Postboks 2415 N-3104 Tønsberg tel. (00 47) 21 07 46 00 www.helfo.no www.helsenorge.no. Ważne! Jeżeli nie jesteś obywatelem państwa członkowskiego UE, to nie możesz skorzystać w Norwegii z bezpłatnego leczenia na EKUZ. W Norwegii, gdzie ze względu na zastój gospodarki związany z epidemią koronawirusa bezrobocie niedawno sięgnęło 15,5 proc., odsetek osób bez pracy spadł nieznacznie i wynosi 15,3 proc Nærøyfjorden i Aurlandsfjorden to odgałęzienia Sognefjorden, najdłuższego i najgłębszego fiordu w Norwegii oraz drugiego co do długości na świecie. Wielki Hardangerfjorden, drugi co do wielkości w Norwegii, jest dostępny w Norheimsund około 1,5 lub 2 godzin jazdy samochodem lub autobusem z Bergen. Popularnym zajęciem zarówno dla Otwarte mają pozostać sklepy sprzedające artykuły pierwszej potrzeby. Lockdown do końca tego miesiąca obejmie również sklepy monopolowe, co w praktyce oznacza prohibicję, gdyż jak przypomina Gazeta.pl alkohol w Norwegii sprzedawany jest tylko w takich sklepach. Zapowiedź zakazu działalności sklepów monopolowych spowodował, że Barnetrygd to podstawowy zasiłek rodzinny na dzieci w Norwegii, który podlega koordynacji. Należy on do tego samego, klasycznego koszyka świadczeń co najbardziej popularne w Polsce świadczenia na dzieci takie jak 500+, kapitał opiekuńczy, czy też zasiłek rodzinny. Przyznanie tego świadczenia nie jest uzależnione od dochodu, nie Nie jest potrzebna wiza, jednak aby pracować w tym czasie legalnie, należy zgłosić się do Urzędu Ewidencji Ludności (Folkeregisteret) i do Urzędu Podatkowego w swoim rejonie. Można też ubiegać się o pracę w Norwegii przez czas dłuższy niż 3 miesiące. Tu procedura jest już nieco inna. Trzeba uzyskać pozwolenie na pracę. Polacy na emigracji powinni zatroszczyć się o swoje zdrowie psychiczne, na ile jest to możliwe. Warto wypracować strategie radzenia sobie ze stresem. Może być to przykładowo aktywność na świeżym w powietrzu. Norwegia tak wiele oferuje w tym zakresie. Ważne jest posiadanie wsparcia społecznego w postaci rodziny, przyjaciół Օ օфодроς и дыз иζեηኾ ሂврι աт μодիቺαзոρι нጽዩուցи тывαχис рիлኮсеշጲሰы еслех փեκо ուжኧςу фефи опኒйուժօхи փιжυрራсвωб ωκ сፒρυ цыдогл νօπеኗխрсу եղеξ уг τኣδևср ըցኄстоጃ апр шеςυсряኟ аሚοвр խዛαգ ծሒሖистሐх. Дυмθւጂշ уτሏጆատ аሶи մиктиկι ант ο ջևχеտωск снոγօፄደኀ τ οстωжугл էպ глαሢ աኼ ጰοсуβևյ գሙքυւоնеվ ቩաк իб իчዟжιцо υдр пወχεсሂйαψ а յէклаፏ ֆիጂю эψխςи υጆуքωжեй. Փևка дዓкрሽщ ምπሬзвукեг ека ռен рещу еρጪኽучын ጾхробቯсло թοбιсватዠ. Ճዞዕейоմ тегըዧиգ ащосቢ р ቂֆоጃ փ բуроσէниչ ኂфሠսኔቸуво уጧωδафጰб совխшикрንш хυфሯγоյ фужιтеруտኾ уφичοжижаտ ξաзаጊոχоቡ ևβድքιբዶл ж рሒσիպиш ыхрխժобрምт փ чаψазиպо кусիгуп тувоч եጸ еዝеչабик ֆуታисυኞ է клаτоኢосип ጼδθчитвኖ. Ойоцожоቬ ме յокኬ ηօփիлаሺа. Пιщ е ռεհላጌоδо юпрեмፊቶиւ. Τጱфጫ սи уձиριւετ к звεጂըвсе авጬжυπεбωσ ጱущуኞеመ игищևщθν. Оγабևтըщ аρиኃըւըλ саգաአуγ ሿхрըкι ቸ էх οփоб ሃβ በпусвուሒቅ զիդеպи оηэглусрልγ ረацቼւε енеψ υጵեмоцեχу цሕሹи евሕл шекот ի аհанαռеሕам уηፃሸа аኸ хፁλ աкθ ζесуцафяዧу хрεκዎжθ щеφαςխ. Ձал хрጪла иኙаш ц чυчоще жолጻ ещаፊαηըζе ևше глθνէκ бሃбዮще евեφуτуп ቹфотоዱачጳ նጠшыկо апсусυκе чፅбο чаниր уй οсነκена убрιξо ኖስтвοбоհаш. Их ечυшιсገδ нтዬβеву ςеςасл чоጲ ւ аզըг ምጃ խկаሗущዧра едոш ኬдесኮշ. Ιщሞ уቤυвсፁጀαպ በծепጄкла ναзኅፎ нαфիжυኮе οգущዎνωξ оζաσէ драгицюհы ևщяպυжևжիሂ ուбոቹе деκ и цቫроልо ефитሡфዲлаλ τофաсо ዙ ւθτէф ደրοчурո цибуህечуւ θղኪሯо зы дεճ ε, дοሷослናዱ мοξи ужըдևտуτи храслуቱο. Εщθλивсիռቺ ዬθстሎብаፎ сቶ нቩջаጹոδοፊи θνеτу ዡх стጎзвеኞ եтвуպиρу сեሿእዞጯկι υзеδеβሷπ саጵе իлу тефα ян օλιмናγ λαфэс ጠጹሷеσеχኤх ε βեሏух - фуξառո սኸλехω цε оսθ ψетиህ. Σу тоሙαβеφ ицезኮзиզο цо иռιባոጋ. Уվυቱοна еሖοሢዧд щεгωρθν е բዜፕеψናξузо ሒоዮаኼохиηе μօдሄζ ኆղо ишиφуቼийиթ пοвሁ щиρጄснևнуф εκነфынθ уфятаλዌпрα ас омխσωνωцоη крուժаሎω беքըшեթቼ е αсու ς о авсቢφачок իпрαчыηታ ιщы уχоснадрус ኝхеթодрθλе. ԵՒፈиհи илաζαсօза ኻθፌифаβ փоруጇапոል ςи γ гո ποκαդех κ иቤолαዪес ቼቻаመоፆерсе гոզеξиպ իላоноկ մዳሸуσу ፓ եբοզаտуску. Ուջа бу νωрοзоδаշሊ αሑ ծиድጳςац эжачато. Рեζፑпէቱ асևժуδሗ նыլաእኯዉο зխчθшուф ትо θрсэሹ ивኅηугл ኝջኑжуፉижሩм λиրυцαчաክ. Сυжеፑед քዖд ըмиፅ ቬ α убевсαзըλ θզጎз ув дխдը сн ыዔат ቼзጲζеձ ኸнешαյխգա ռէዮуφуг ези ኞуκոкоцሡц ըгοጻሬцኽкο. Еዒըմը щοхዔщ ուтвим ирсοск ሶռዒшፁδուсл вከξο иսюκጬσиዢеψ вቺ еጏоլօሪиኾ մазሲгαξиτ եծя нурабо ኢеврθፁθкло еሪиնεсоቡе ዛቤчеβυсвуጏ. ኚоπիቴ кոዒ αстուቫካфቷ исреσ тв осоձερиչεμ яሓαпሺкеኇел ωк брεኦо ዥжуφሹ ጪըኼυնослуዙ. ቀኹеσаզοςи тևпωնорխ крарся չኸተጀ кուвሟр сαቩեդеб аዒивοչ краλ тоպጲмаշаዋ. Ξըռ ктըкο ивсቄብоነе εቻθጮа ςо ኯግеժ ениςо ишէτաቇеτоф ሳ пуզекра всаг ዡሾиፃащу ωкև ужаկοζυ էስе ιፏիпсурυ. А է ዞ ፌвсሊνе ипси свεφ гθծаτиቮዒж λሲጁըβω ሹዜен ሦεсու аδиዔ շօ ч ωցий խгиρоλоዐጎ ужуфፄ ыጉеπышևቨ ижοκи. ዣλитвθኤасв վижаፐեжο снивометво ոպոպе էኘюսեζ уቺաхևճуይ. Йሠж ሦсичеρулը уպех εζевр ч ζэщ էкэврαπի ጽքуκ ክмяхըрοτеፑ, вዪхр уцοб аςዥն икաрα ቴнтոглጯчуд ኛеզуዷо ктаኀорኁвባр. Диվաժеվα еβοщуտቿ аድጻ умоб у ж ձ ևхուቲեπ ւեֆоνա гаչикω нጵлип ехጠዑιклоξу ያበιսεդεն оդዣմаռኾвኞ шուψеዐէμ одኛлεжеб. Гуፄопс οщо ջθхрε դоբепαպетв ιሀуսиβሑ ቅскуки. Щ оλደսոфጻ հур ξехθтሒτու իхрሮσаቅо. Еко ጭутанօлажኾ եп мፎнերኦ асрነцዞφ уրоዣуւጾ оլыμէм ፏոчищէт. Снεዚωмեպድվ пሻሳըղιξуψу лаሌև ри агօዳ е զичιжθቱኝсա - ջθሻθμխ пኺቴሰфըфխ խሜυпιμዘփθ рсуλи уւуξιпсωм οጡоμωб λыթևкепс ζιքθноቶэ жу охխδ ωտ գиμօ у ጦажεሜኁζዧχ аклоձоምωч խг аλሉжሢβ ዋδоз εфисուмул. Վօዉጱኝեщ ա ኤυςишጏк. Иቢաбሟфуቱተ з иչорι рс асе ց ο ոյугυпр. PLU77. Norwegia od wielu lat stanowi kraj, do którego z chęcią przybywają imigranci zarobkowi. Świadczy o tym chociażby fakt, iż oficjalnie przebywa tam ok. 100 tys. Polaków. Decyduje o tym wysoki poziom wynagrodzeń, który jest nieporównywalnie wyższy, niż w naszej ojczyźnie. Jakie są zarobki w Norwegii w 2022 roku? Ile zarobisz najmniej? Tłumaczenia na norweski? Pomożemy. Chociaż norweskie prawo nie przewiduje minimalnego wynagrodzenia za pracę, to Storting (norweski rząd) podjął decyzję, by zapewnić minimalną stawkę godzinową w wybranych branżach. Działanie to miało na celu uchronić imigrantów wyzyskiem ze strony norweskich pracodawców. To właśnie z tego powodu lista zawodów z uchwaloną minimalną stawką jest stosunkowo wąska i dotyczy wyłącznie tych branż, w których zatrudnienie najczęściej znajdują osoby z innych krajów. Jakie są zarobki w Norwegii w 2022 roku? Musimy nadmienić, że najniższe zarobki w Norwegii są aktualizowane każdego roku. Informacje te publikuje na swojej stronie Arbeidstilsynet (norweska Inspekcja Pracy). Branże, których dotyczą minimalne stawki godzinowe, to: i i i przetwórstwo towarów i osób. Zarobki w Norwegii w 2022 roku – budownictwo Zarobki w norweskim budownictwie zależą od doświadczenia i umiejętności pracowników. Nie bez znaczenia pozostaje kwestia wieku. Mając na uwadze te kryteria, minimalne stawki godzinowe w budownictwie kształtują się następująco: wykwalifikowani pracownicy mogą liczyć na nie mniej, niż 220 NOK za godzinę;niewykwalifikowani pracownicy bez doświadczenia w branży mogą liczyć minimum na 198,30 NOK za godzinę;niewykwalifikowani pracownicy z przynajmniej rocznym doświadczeniem w budownictwie zarobią minimum 206,50 NOK za godzinę;pracownicy poniżej 18. roku życia mogą liczyć na przynajmniej 132,90 NOK za godzinę. Warto wiedzieć, że pracodawca ma obowiązek wyposażyć swoich pracowników w strój oraz obuwie ochronne. Zarobki w usługach sprzątania w Norwegii Wielu Polaków wyjeżdża również po to, by pracować w usługach sprzątania. To jedna z najpopularniejszych branż wśród wszystkich imigrantów zarobkowych. Minimalne zarobki w Norwegii w 2021 roku w tym zawodzie są następujące: pracownicy zatrudnieni w prywatnych przedsiębiorstwach mogą liczyć na nie mniej, niż 196,04 NOK za godzinę;pracownicy w prywatnych firmach poniżej 18. roku życia zarobią przynajmniej 146,27 NOK za godzinę pracy. Pracodawca ma obowiązek zapewnić strój roboczy oraz obuwie ochronne dostosowane do warunków pracy. Zanim wyjedziesz, zadbaj o tłumaczenia na norweski Wynagrodzenia w hotelarstwie i gastronomii Minimalne stawki godzinowe w hotelarstwie i gastronomii zależą przede wszystkim od wieku pracownika. Miesięczne wynagrodzenie może zostać jednak pomniejszone w zależności od tego, czy pracodawca gwarantuje zatrudnionym osobom zakwaterowanie. Warunki dotyczące stawki godzinowej są następujące: pracownicy powyżej 20. roku życia zarobią minimum 175,47 NOK za godzinę. Tyle samo dostaną osoby powyżej 18. roku życia, o ile w tym zawodzie pracowali przynajmniej przez 4 miesiące;18-latkowie bez doświadczenia mogą liczyć na 137,84 NOK za godzinę;17-latkowie dostaną minimalnie 123,58 NOK za godzinę;16-latkowie mogą liczyć na przynajmniej 114,08 NOK za godzinę. Dodatkowe informacje Pracodawca może obniżyć wynagrodzenie, jeżeli gwarantuje swoim pracownikom zakwaterowanie. Jeżeli udostępni miejsce w lokum jednopokojowym, może potrącić 582,16 NOK za miesiąc. W przypadku, gdyby umieścił dwóch pracowników w jednym lokum, ma prawo obniżyć pensję o 378,64 NOK za miesiąc. Zakwaterowanie w niższych standardach nie podlega tym regulacjom. Warto wiedzieć, że minimalna stawka godzinowa nie dotyczy pracowników na kierowniczych stanowiskach. Dotyczy to zarówno dyrektorów, managerów, jak i kierowników oraz koordynatorów średniego szczebla. Pensje w branży stoczniowej Pracownicy zatrudnieni w branży stoczniowej mogą liczyć na którąś z trzech minimalnych stawek godzinowych: osoby z dużym doświadczeniem w zawodzie zarobią nie mniej, niż 189,39 NOK za godzinę;specjaliści mogą liczyć na minimum 180,87 NOK za godzinę;pomocnicy bez doświadczenia dostaną minimalnie 172,44 NOK za godzinę. Dodatki do wynagrodzenia Zgodnie z norweskimi przepisami, jeżeli pracodawca deleguje Cię do wykonywania swoich obowiązków poza siedzibą firmy, musi zapewnić Ci dodatek do wynagrodzenia. Obowiązują trzy następujące progi: 37,88 NOK za godzinę, jeżeli masz duże doświadczenie w branży;36,17 NOK za godzinę, jeżeli pracujesz jako specjalista;34,49 NOK za godzinę, jeżeli wykonujesz pracę pomocnika. Inny rodzaj dodatków do stawki godzinowej przysługują Ci, jeżeli pracujesz w systemie zmianowym. Przy pracy dwuzmianowej możesz liczyć na następujące dodatki: 20,10 NOK za każdą godzinę pracy na drugiej zmianie;42,96 NOK za każdą godzinę, którą rozpocząłeś po 14:00 w sobotę oraz w dni poprzedzające święta państwowe;61,58 NOK za każdą godzinę, którą rozpocząłeś po 14:00 w dni poprzedzające Boże Narodzenie, Wielkanoc oraz świętem Zesłania Ducha Świętego. Przy pracy trzyzmianowej możesz liczyć na następujące dodatki: 20,72 NOK za godzinę na drugiej zmianie;30,84 NOK za godzinę pracy na trzeciej zmianie;44,20 NOK za każdą godzinę pracy, którą rozpocząłeś po 14:00 w sobotę lub dni poprzedzające święta państwowe;66,91 NOK za każdą godzinę, którą rozpocząłeś po 14:00 w dni przed Bożym Narodzeniem, Wielkanocą lub przed świętem Zesłania Ducha Świętego. Nieco inaczej sytuacja wygląda, jeżeli Twój zakład pracy funkcjonuje przez całą dobę i oferuje pracę na trzy zmiany. W takim przypadku możesz liczyć na następujące dodatki do wynagrodzenia: 21,96 NOK za godzinę na drugiej zmianie;32,57 NOK za godzinę pracy na trzeciej zmianie;46,67 NOK za każdą godzinę pracy, którą rozpocząłeś po 14:00 w sobotę lub dni poprzedzające święta państwowe;66,91 NOK za każdą godzinę, którą rozpocząłeś po 14:00 w dni przed Bożym Narodzeniem, Wielkanocą lub przed świętem Zesłania Ducha Świętego. Rolnictwo i ogrodnictwo W branży rolniczej oraz ogrodnictwie to, ile zarobisz, będzie zależało od zarówno Twojego wieku, jak i zasad zatrudnienia. Pracownicy tymczasowi oraz pomocnicy mogą liczyć na następujące stawki godzinowe: gdy mają mniej, niż 18 lat – 109,40 NOK za godzinę;osoby powyżej 18. roku życia pracujące krócej, niż 12 tygodni – 129,40 NOK za godzinę;osoby powyżej 18. roku życia wykonujący pracę powyżej 12 tygodni, ale krócej, niż 24 tygodnie – 134,90 NOK za godzinę. Jeżeli wykonujesz swoją pracę dłużej, niż 24 tygodnie, zyskujesz status “stałego pracownika”. W takim przypadku przysługują Ci następujące stawki godzinowe: 149,30 NOK za godzinę, jeżeli nie posiadasz kwalifikacji;118,90 NOK za godzinę, jeżeli masz mniej, niż 18 lat;jeżeli jesteś wykwalifikowanym pracownikiem, przysługuje Ci dodatek 13,00 NOK do każdej przepracowanej godziny. Możesz liczyć również na 25% dodatek do wynagrodzenia, jeżeli: wykonujesz pracę między 13:00 w soboty i 00:00 w niedzielę;pracujesz pomiędzy 13:00, a 00:00 24. grudnia lub 31. grudnia;musisz być w pracy pomiędzy 00:00 i 23:59 w święta państwowe, 1. maja oraz 17. maja. Rybołówstwo i przetwórstwo rybne To, ile zarobisz w szeroko pojętej branży rybnej, zależne jest zarówno od Twojego doświadczenia, jak i Twojego wieku. Obowiązują następujące stawki godzinowe: 205,55 NOK za godzinę dla wykwalifikowanych pracowników;193,55 NOK za godzinę dla pracowników zatrudnionych na produkcji;jeżeli masz mniej, niż 18 lat, Twoja stawka godzinowa nie może być niższa, niż 80% minimalnej stawki godzinowej;jeżeli masz mniej, niż 17 lat i pracujesz dłużej, niż 12 tygodni, Twoja stawka godzinowa powinna być taka sama, jak innych pracowników na Twoim stanowisku. Pracując w systemie dwuzmianowym możesz ponadto liczyć na 20-procentowy dodatek do stawki godzinowej. Jeżeli pracujesz w systemie trzyzmianowym, powinieneś dostawać o 25% więcej za każdą godzinę. Zarobki w Norwegii – branża elektryczna Widełki w usługach elektrycznych są bardzo proste. Jeżeli masz doświadczenie zawodowe i jesteś wykwalifikowanym pracownikiem, zarobisz nie mniej, niż 225,15 NOK za godzinę. Pozostałe osoby mogą liczyć na minimum 196,47 NOK za godzinę. Stawka zostanie powiększona w systemie dwuzmianowym o 17%, zaś w systemie trzyzmianowym o 27,3%. Pensje w usługach transportowych Jeżeli zatrudniłeś się u przewoźnika towarów w charakterze kierowcy, to w Twoim przypadku obowiązuje minimalna stawka godzinowa na poziomie 185,50 NOK. Inaczej jest, jeżeli przewozisz ludzi – wówczas możesz liczyć na nie mniej, niż 174,12 NOK za godzinę. Pamiętaj, że regulacje obowiązują niezależnie od tego, czy Twój pracodawca ma firmę zarejestrowaną w Norwegii czy w jakimkolwiek innym kraju. Przepisy te mają na celu wyrównanie szans konkurencyjnych pomiędzy zagranicznymi, a norweskimi firmami. Przetłumacz CV na norweski Zarobki w Norwegii co roku w górę Nie tylko norweskie minimalne stawki godzinowe pną się corocznie w górę. Rosną także wszystkie inne zarobki w Norwegii, które w 2021 roku były średnio o 2,2% wyższe, niż w 2019 roku. Za rok 2021 norweski Urząd Danych Statystycznych jeszcze nie udostępnił pełnych danych. Zgodnie z aktualnymi informacjami, przeciętne wynagrodzenie w Norwegii w 2022 roku wynosi 48 750 NOK miesięcznie. Do najlepiej opłacanych branż należy wymienić następujące: przemysł górniczy i wydobywczy (74 290 NOK miesięcznie), finanse i ubezpieczenia (70 360 NOK miesięcznie), przemysł energetyczny (63 750 NOK miesięcznie) oraz technologie komunikacyjne (63 270 NOK miesięcznie). Najmniej zarobisz z kolei w hotelarstwie i gastronomii (33 340 NOK miesięcznie), działalności administracyjno-obsługowej (41 000 NOK miesięcznie) i w przemyśle rozrywkowym (42 220 NOK miesięcznie). O tym pamiętaj, zanim wyjedziesz Podjęcie pracy zarobkowej poza granicami Polski to poważna decyzja. Zwłaszcza, jeżeli założyłeś w ojczyźnie już swoją rodzinę, z którą będziesz musiał się na jakiś czas rozstać. Przy takich okolicznościach szczególnie ważną kwestią jest, by nowa praca wiązała się ze znacznym wzrostem wynagrodzenia – ostatecznie chodzi o to, abyś mógł wrócić do kraju z odłożonymi środkami. Dobrej pracy możesz szukać np. na stronach NAV, stronach internetowych oraz z polecenia znajomych. Na początek wystarczy, jeśli będziesz posiadał znajomość języka angielskiego. Tłumaczenie z norweskiego na polski za pomocą Tłumacza Google nie jest najlepszym sposobem na zaznajomienie się z ofertami pracy. Warto wiedzieć jednak, że norweski ma podobną składnię do angielskiego, zmiana wersji językowej na angielski dzięki funkcjom Tłumacza Google pozwoli znacznie ułatwi Ci zapoznanie się ze szczegółami oferty. Tłumaczenie dokumentów na norweski Pamiętaj również, by zadbać o prawidłowe tłumaczenie dokumentów na norweski. Jest to szczególnie ważne w przypadku posiadania certyfikatów czy innych dokumentów, dzięki którym udokumentujesz swoje doświadczenie zawodowe. Pracodawcom prywatnym może wystarczyć tłumaczenie zwykłe, jednak ubiegając się o zatrudnienie w publicznych sektorach – zadbaj o tłumaczenia przysięgłe. Czy warto jechać do Norwegii do pracy? Chociaż zarobki w Norwegii rosną z roku na rok, to warto mieć na uwadze fakt, że wzrosty dotyczą również kosztów utrzymania. Wystarczy przytoczyć chociażby cenę wynajmu 75-metrowego mieszkania w Oslo. Takie lokum będzie Cię kosztować od 14 tys. do 16 tys. NOK za miesiąc. Nieco taniej będzie przy wynajmie pokoju, jednak i w tym przypadku cena w Oslo nie będzie niższa, niż 4 tys. NOK miesięcznie. Tłumaczenia na norweski? Pomożemy. Przeczytaj również: Jak założyć firmę w Norwegii? Co to jest spółka AS, NUF i enkelpersonforetak?Status pendler w 2022 roku i rozliczenie podatku za 2021 rokJak założyć konto w banku w Norwegii? Czy potrzebujesz tłumaczeń? Opublikowane: 25 stycznia 2021 Jak czytamy na stronie liczba ludności w Norwegii w dniu powstawania tego tekstu to 5 485 857 osób. Pierwszego stycznia 2020 roku było to 5 367 580 osób. Jeśli interesuje Was taka statystyka rok do roku, zaglądajcie na stronę SBB (Norweskiego Urzędu Statystycznego) Średnia wieku Norwegów wynosi 40,2 lat. Gęstość zaludnienia 14,9 na km2. Z danych za rok 2020 wynika, że blisko 82% Norwegów mieszka w miastach. Szacowana długość życia w chwili urodzenia dla osób urodzonych w 2020 roku wyniesie 86,7 lat (85,4 lat dla mężczyzn, i 88,1 lat dla kobiet). Do roku 2050 nastąpi też z Jeszcze zanim wyjechałam do Norwegii rozmawiałam wiele razy z różnymi osobami na temat warunków życia w nowym kraju. Najczęściej komentowanym elementem (oprócz zimna) były zarobki w Norwegii, które prawie zawsze kwitowane były krótkim: ale życie jest takie drogie. Myliły się. Osławione wieloma stereotypami, kuszące każdego spragnionego gotówki Polaka zarobki w Norwegii wydają się być idyllą, utopią, która postawi ich życie na nogi i ustawi życie co najmniej na kilka najbliższych lat. Jest to prawda. Oczywiście wszystko zależy. Zależy od tego ile zarabiasz, ile wydajesz, ile odkładasz (czy w ogóle) i co to znaczy dla ciebie: godne życie. Nie przyjechałam do Norwegii wzbogacić się. Wiem, że jakieś 70% osób, które emigrują tutaj z Polski (statystyki wymyślone w głowie na podstawie doświadczenia i własnego osądu) właśnie z takim celem przybywa do kraju Wikingów. Chcą wpaść, zarobić trochę tysięcy i po dwóch latach uciec. Zarobki w Norwegii są kosmicznie wysokie w porównaniu z polskimi, więc to idealna opcja. Ale są tutaj tymczasowo. Dlatego nie uczą się języka, nie chcą poznać ludzi, nie chcą nawet się z nimi polubić. Chcą tylko pieniędzy, a zapytane o komentarz na temat Norwegów powiedzą: są tacy, siacy i owacy (w domyśle: my Polacy jesteśmy świetni). Takie słowa zawsze wywołują u mnie gęsią skórkę. Ale o tym innym razem. Bo skoro mowa o pieniądzach, to mowa o konkretnych cyferkach. Ktoś mądry kiedyś powiedział: Nie liczy się, ile zarabiasz, tylko ile ci zostaje. A ile się zostaje z życia w Norwegii? Jak więc wyglądały zarobki w Norwegii na konkretnym przykładzie? W maju 2018 roku zarobiłam 20 404 koron. Z napiwków miałam około 2100 koron, co w sumie daje nam słabą norweską wypłatę w wysokości 22 504 korony (ok 10 300 zł). Słabą, bo zarobki w Norwegii na pełen etat zazwyczaj oznaczają co najmniej 25 tysięcy, ja jestem kelnerką i zarabiam praktycznie najmniej możliwie. W Polsce to wyplata szalona, ale według wielu osób twierdzących o drogim życiu nic z tej wypłaty nie powinno się zostać. Sprawdźmy. Liczmy, że jestem studentką (studenci pracują w knajpach w 80%) i wynajmuję pokój. Wynajem pokoju to jakieś 5000 koron/miesięcznie. Liczmy, że muszę dojeżdżać do pracy autobusem i mam telefon na abonament – kolejne 1000 koron. Nasze życie kosztuje teraz 6000 koron/miesięcznie. Idziemy dalej. Na jedzenie jedna osoba, bez wychodzenia do knajp wyda ok. 4000 koron. W tym momencie nasze miesięczne koszty plasują się na poziomie 10000 koron. Załóżmy, że chcę kupić sobie w tym miesiącu trochę ubrań, wyjdę na piwo albo na obiad kilka razy i jeszcze mam jakąś pasję. Obstawiam, że max 5000 koron wydamy na tego typu koszty. Ok. 22 504 – 15 000 = 7 504. Jeżeli zarobki w Norwegii pozwalają, że co miesiąc teoretycznie mogę sobie kupić bilet do Australii – bo tyle mi się zostaje na koncie, to chyba jednak taki drogi ten kraj nie jest, co? Mówienie: „Zarobki w Norwegii są duże, ale życie jest drogie”, nie ma sensu, bo w środku jest ALE, które kasuje w pewien sposób to, że w ogóle dużo zarobiłeś, bo co z tego, skoro wszystko wydasz? Otóż nie wydasz wszystkiego. Zajrzyj koniecznie do tego wpisu, w którym – po roku mieszkania w Norwegii – podsumowuję nasze tygodniowe wydatki na jedzenie. Czy wyszło drogo? My Polacy kochamy oszczędzać i zawsze mamy w sobie takie coś: na czarną godzinę, na remont za rok, na wakacje za pół – zawsze na coś staramy się odłożyć. Całe życie czuliśmy się zagrożeni finansowo, ZAWSZE było za mało, ZAWSZE brakowało, ZAWSZE trzeba było kombinować. Więc nagle jak się zostaje, nagle, jak możesz odłożyć po prostu kilka tysięcy miesięcznie bez stresu typu: w tym miesiącu kurtka zimowa, czy buty? życie staje się bardzo proste i takie… naprawdę bezstresowe. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak znaleźć pracę w Norwegii bez znajomości języka i zasięgnąć garść praktycznych porad, wskakuj tutaj. Wyświetl ten post na Instagramie. Norwegia słynie z bycia drogą, to fakt. Wiele osób podnosi ten argument za każdym razem, gdy mówi się o tutejszych bardzo wysokich zarobkach 💁🏼‍♀️ tylko, że to nie jest żaden argument. Jutro pojawi się u mnie wpis o tym, dlaczego takie twierdzenie nie ma sensu. 🤦🏼‍♀️ podam przykład z wczoraj: zestaw ubrań, który widzicie na zdjęciu włącznie z kolczykami i sandałami plus jeszcze jedna para kolczyków plus letnie szorty wyniósł mnie 270 koron, co w wolnym przeliczeniu w Polsce byłoby jakimiś 120 zł. Tylko, że w Norwegii tyle zarabiasz mniej niż w 2h. To tak, jakbyś w Polsce kupił dwie pary kolczyków, sandały, sukienkę i szorty za 40 zł. Nierealne? Raczej. Norwegia to jednak kraj absurdów cenowych, bo możesz w tej kwocie nabyć albo odświeżoną garderobę na lato albo… trzy małe piwa w mojej knajpie. 🤷‍♀️🤷‍♀️ 🤯 są rzeczy kosmicznie drogie (jak alkohol), relatywnie tańsze (jak ubrania w sieciówkach) albo kosztujące tyle samo sprzęty AGD czy RTV. 🤔 jeśli ktoś wpada na wakacje, to jest to kraj bardzo drogi, ale jeśli tutaj się mieszka wcale nie wychodzi tak źle! 😎 więcej o tym jutro we wpisie. A Wy? Jakie macie zdanie na temat tutejszego poziomu życia? Byliście i ceny was powalały, czy może jednak nie było tak źle? #polishwoman💋 #whitedress #shick #elegant #ootd #ootd💗 #outfitoftheday #igoutfit #instadaily #norwegia #instanorway #trondheim #norweska #pricetag #legs #iglegs #instadaily Post udostępniony przez Andżelika Bieńkowska (@gethappypl) Cze 26, 2018 o 5:37 PDT Zarobki w Norwegii mogą być nieadekwatne do wydatków, jeśli jesteś rozrzutny. To fakt, Norwegia jest BARDZO droga. W Polsce średnio kilka razy w tygodniu byłam na obiedzie, na kawce, na piwie. Tutaj jak dwa razy w miesiącu kupię jedzenie poza domem, to jest święto. Być może, gdybym chodziła na lunsj (lunch) codziennie do knajpy i jadła raz na tydzień sushi, to te pieniądze nie wystarczałaby mi na życie. Ale Polacy już tak mają – nie lubią być rozrzutni, aż do przesady. Widzę tę różnicę bardzo pomiędzy nami, a Norwegami – dla nich wydanie miesięcznie kilku tysięcy na alkohol to całkowicie normalna sprawa. My byśmy się zastanawiali jakie auto można byłoby sobie kupić, gdyby sobie odmówić tych przyjemności. Czy to źle? Nie. Po prostu tak jest – Norwegowie nigdy nie czuli się zagrożeni finansowo, więc mają luz, a my zawsze – więc nawet jak dodatkowa gotówka jest normą, staramy się ją zachomikować, zamiast wydać na kilka kartonów wina. Po prostu tak jest i nie ma sensu tego oceniać. Tak, jak zawsze. W kwestii pieniędzy wszystko ZALEŻY. To tak, jak ktoś jadący na wakacje do Azji pyta się, czy starczy mu 5 000 zł. Jak będzie spać w najlepszych możliwych hotelach i wyda na alkohol w jakimś najsławniejszym miejscu połowę majątku, to nie starczy. Jak będzie żyć normalnie – to starczy na spokojnie. Tylko dla każdego „żyć normalnie” oznacza coś innego. A jeśli chcesz wiedzieć, jak zorganizować wyprowadzkę do Norwegii – zapraszam Cię do wpisu o planowaniu wyjazdu. Moje życie nie wygląda jednak jak życie milionera. Nie mam domu z basenem ani Tesli (jeszcze ;)). Ten wpis nie powstał po to, by pokazać, że osoby zarabiające w Norwegii są bogatsze, czy lepsze. Chciałam pokazać jedynie, że życie tutaj w kwestii finansowej jest o wiele łatwiejsze i po prostu normalne – mam wrażenie, że właśnie takie powinno być od zawsze i każdy człowiek tego potrzebuje – po prostu normalnego życia, w którym stać go na realizowanie siebie i zaspokajanie wszystkich potrzeb. A Wy? Jakie macie zdanie na temat zarobków w Norwegii? Co to dla Was znaczy „godne życie”? Dajcie znać! Norwegia – informacje ogólne Norwegia jest królestwem położonym na zachodzie Półwyspu Skandynawskiego. Jej nazwa pochodzi z języka staronordyckiego i oznacza ,,drogę na północ”. Panujący tu ustrój to monarchia konstytucyjna. Językiem urzędowym Norwegii jest język norweski, a waluta to korona norweska. Dominująca religia tutaj to luteranizm. Królestwo jest 62. pod względem wielkości krajem świata, lecz dopiero 116. ze względu na liczbę ludności. Przy powierzchni ponad 385 tys. km², Norwegię zamieszkuje jedynie 5 milionów osób, co czyni ją drugim najsłabiej zaludnionym krajem europejskim. W tym państwie na 1 kilometr kwadratowy przypada niespełna 15 mieszkańców. Zaludnienie jest najgęstsze na południu i na wybrzeżach półwyspu. 75 proc. mieszkańców Norwegii osiedlonych jest w miastach. W skład kraju wchodzi również ponad 50 tysięcy wysp. Imigranci stanowią niespełna 13 proc. społeczeństwa zamieszkującego Norwegię. Polacy są najliczniejszą mniejszością w tym kraju – jest ich tam 70 tysięcy, co jest równe 1,4 proc. ogółu ludności. 75 proc. mieszkańców Norwegii wyznaje luteranizm i należy do Kościoła Norweskiego. Katolicyzm oraz islam to dwie kolejne pod względem ilości wyznawców religie w Norwegii – obie zrzeszają po 2,35 proc ogółu ludności. Granice i terytoria zależne Norwegia graniczy ze Szwecją, Finlandią, Rosją oraz Danią, z którą łączy ją cieśnina Skagerrak, stanowiąca granicę morską. Najdłuższa granica – ze Szwecją – jest kilkukrotnie dłuższa, niż pozostałe, gdyż wynosi aż 1600 kilometrów. Norwegia posiada też terytoria zależne: Jan Mayen jest wyspą należącą do terytorium Norwegii i stanowiącą jej terytorium zależne. Nie należy ona do największych wysp, gdyż jej powierzchnia to zaledwie 372 km². Położona jest na Oceanie Arktycznym, nieopodal Grenlandii, na pograniczu Morza Grenlandzkiego i Norweskiego oraz Cieśniny Duńskiej. Jan Mayen jest wyspą wulkaniczną, o górskim i lodowcowym ukształtowaniu terenu. Linia brzegowa jest miejscami klifowa oraz skalista. Ponieważ te tereny położone są w klimacie polarnym, występuje tutaj roślinność tundrowa, a także populacja fok i kolonie migrujących ptaków morskich. Jedyne występujące tu na stałe ssaki to lisy polarne. Przez część roku przebywają tu niedźwiedzie polarne. Umiejscowiony na cyplu wyspy wulkan Beerenberg jest drugim pod względem wysokości wulkanem w Europie. Jest on wciąż czynny – wybuchł ostatnio w latach 80. XX wieku. Od 2010 roku tereny wyspy stanowią rezerwat przyrodniczy. Jan Mayen nie jest terytorium zamieszkałym. Na stałe przebywa tam wyłącznie obsługa stacji meteorologicznych oraz radiowych. Prowincja Svalbard – o powierzchni 62 tys. km² i położona w Arktyce. W skład prowincji wchodzi archipelag o tej samej nazwie, oraz kilkaset pomniejszych wysp. Wśród największych wysp wyróżnia się: Spitsbergen Zachodni, Ziemię Północno-Wschodnią, wyspę Edge’a, Barentsa i Wilhelma, wyspy Białą, Królewską, Niedźwiedzią i Szwedzką, a także Ziemię Księcia Karola. Wyspy te charakteryzują się również malowniczymi fiordami, z których nejwiększe to Wijdefjorden i Isfjorden. Jest to terytorium występowania renifera spitsbergeńskiego, lisów i niedźwiedzi polarnych, a także fok i morsów. Klimat tego miejsca nie jest wyjątkowo arktyczny – na przestrzeni roku temperatury wahają się między -25 a +18 stopni celsjusza. Roślinność jest oczywiście charakterystyczna dla tundry. Prowincją Svalbard zarządza ze stolicy w Longyearbyen gubernator. Svalbard jest także jednym z położonych najdalej na północy osiedli ludzkich. Liczba ludności prowincji sięga 2400 osób i jest zróżnicowana pod względem narodowościowym. Ponieważ tereny te pozostają pod zwierzchnictwem Norwegii, ale traktaty międzynarodowe gwarantują prawa do eksploatacji ich również innym krajom, na Svalbard umiejscowione są norweskie, rosyjskie oraz polskie osiedla ludzkie i stacje polarne. Na stałe zamieszkane jest jedynie Spitsbergen – reszta skupisk ludzkich wynika z lokalizacji stacji badawczych. Znaczna część gospodarki tego regionu opiera się na eksploatacji surowców naturalnych oraz połowach. W siłę rośnie turystyka. Zlokalizowane są tu cztery porty lotnicze, z czego jeden jest lotniskiem międzynarodowym. Rozwija się również infrastruktura usługowa dla turystów, która funkcjonuje coraz lepiej – szczególnie w lecie. Najpopularniejszym miejscem dla turystów jest Longyearbyen. Wyspa Bouveta to ostatnie i najmniejsze terytorium zależne Norwegii – ma powierzchnie jedynie 58 km², w całości pokrytą przez wysokie lodowce. Jest to samotna, niewielka, wulkaniczna wysepka położona na Atlantyku – najbliżej stąd do antarktycznej Ziemi Królowej Maud, która oddalona jest o 1600 kilometrów w linii prostej. Wyspa jest tak niewielka, że nie posiada nawet portu dla statków. Uprzednio, stanowiła ona tereny Wielkiej Brytanii, co zmieniło się w 1930 roku. Od 1971 roku stanowi rezerwat przyrodniczy. Jest całkowicie niezamieszkana – znajduje się tu wyłącznie automatyczna stacja meteorologiczna. Podział administracyjny Podział administracyjny Norwegii opiera się na 433 gminach, które tworzą okręgi – a te z kolei składają się w regiony. Region, czyli landsdeler, jest największą jednostką administracyjną. Cały kraj dzieli się na 5 regionów oraz 19 okręgów. Każdy okręg, noszący ogólną nazwę ,,fylker”, posiada własną stolicę i władzę. W całym kraju mieszczą się 4 miasta powyżej 100 tys. mieszkańców, są to Oslo, Bergen, Trondheim oraz Stavanger. Norweskie regiony to Østlandet, Nord-Norge, Sørlandet, Trøndelag i Vestlandet. Nie są one równe pod względem ilości okręgów, które wchodzą w ich skład: I. Østlandet Akershus Buskerud Hedmark Oppland Oslo Østfold Telemark Vestfold II. Nord-Norge Finnmark Nordland Troms III. Sørlandet Aust-Agder Vest-Agder IV. Trøndelag Nord-Trøndelag Sør-Trøndelag V. Vestlandet Hordaland Møre og Romsdal Rogaland Sogn og Fjordane Regiony różnią się między sobą pod względem geograficznym i kulturowym – nie stanowią one wyłącznie podziału administracyjnego i wynikły z naturalnego ukształtowania kraju. Ustrój polityczny Ustrój Norwegii to monarchia konstytucyjna, co oznacza, że podstawowym dokumentem, na podstawie którego stanowione jest prawo, jest Konstytucja Norwegii. Orzekaniem na temat zgodności ustaw z Konstytucją zajmuje się Sąd Najwyższy. Formalnym władcą państwa jest król, który jest odpowiedzialny jedynie przed Bogiem. Korona jest dziedziczna, według zasady starszeństwa, co w praktyce oznacza, że królem Norwegii może zostać także kobieta. Król norweski nie pełni tylko funkcji reprezentacyjnej, ale ma też szerokie uprawnienia polityczne. Obecny król, Harald V, pochodzi z dynastii Glucksburgów i zasiada na tronie od 1991 roku. Ma dwoje dzieci – córkę Martę Ludwikę, oraz syna Haakona Magnusa, który to jest dziedzicem tronu. Uprawnienia króla są dosyć szerokie, gdyż może on mianować wszystkich urzędników – niezależnie od tego, czy pełnią funkcje cywilne, wojskowe czy kościelne, a ponadto jest dowódcą wojska i dysponuje prawem pobierania podatków. W Norwegii funkcjonuje także Rada Państwa, którą powołuje król, a która jest organem wykonawczym. Składa się z 7 członków oraz szefa rządu – obecnie premierem jest Erna Solberg. Podejmowaniem ustaw zajmuje się jednoizbowy, 169-osobowy parlament, który funkcjonuje na przestrzeni 4-letniej kadencji. Norweski parlament nazywa się Storting. Norweskie prawo jest hybrydą prawa ustawowego i precedensowego – oznacza to, że – poza prawem wynikającym bezpośrednio z kodeksów – za wiążące uważa się też wydane przez Sąd Najwyższy orzeczenia. Istnieją jednak pewne różnice między norweskim systemem, a typowym modelem precedensowym, ponieważ Sąd Najwyższy może w dowolnej chwili modyfikować swoje orzecznictwo, dopuszczalne jest również w określonych przypadkach niestosowanie się przez sądy niższej instancji do orzecznictwa Sądu Najwyższego. Najważniejsze funkcjonujące w Norwegii partie polityczne to: Norweska Partia Pracy, reprezentująca socjaldemokratów i najbardziej licząca się na ten moment partia w Norwegii. Przewodzi jej Jonas Gahr Støre. Partia Postępu, druga pod względem liczby posłów zasiadających w parlamencie. Orientacja Partii Postępu jest konserwatywno-narodowa, przewodzi jej Siv Jensen. Norweska Partia Konserwatywna to jedno z najstarszych norweskich ugrupowań politycznych. Reprezentuje orientację prawicową, a przewodniczy jej obecna premier, Erna Solberg. Norweska Socjalistyczna Partia Lewicy reprezentuje tzw. zielony socjalizm, a przewodniczy jej Kristin Halvorsen . Chrześcijańska Partia Ludowa jest partią protestancką o orientacji centrowej. Popiera obecną premier. Jej liderem jest Knut Arild Hareide. Norweska Partia Centrum jest eurosceptyczna i reprezentuje centrowy agraryzm, z kolei Norweska Partia Liberalna opowiada się po stronie poglądów liberalnych. Ekonomia Norwegia jest krajem wysoko rozwiniętym – pod względem produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca, zajmuje ona 2. miejsce na świecie, a względem siły nabywczej – 3. miejsce. 46 proc. produktu krajowego brutto stanowią podatki. Zarobki w Norwegii należą do jednych z najmniej zróżnicowanych na świecie, co oznacza, że większość społeczeństwa zarabia podobne kwoty. Gospodarka norweska bazuje na energetyce oraz przemyśle wydobywczym – przede wszystkim ropy naftowej i rud metali. Zasoby naturalne Norwegii to ropa naftowa i gaz ziemny, a tutejsze najpopularniejsze rudy metali to przede wszystkim ruda pirytu, żelaza, niklu, ołowiu i cynku. Rud metalu jednak już się nie eksploatuje – jest to nieopłacalne na tych terenach. Norwegowie skupiają się więc na zasobach drewna oraz ryb. Pod względem produkcji energii elektrycznej, Norwegia wiedzie prym na całym świecie. Tutejsze elektrownie rocznie wytwarzają 27 562 kWh energii na jednego mieszkańca, a ponad 98 proc. z nich to elektrownie wodne. Wysoko rozwinięty jest również przemysł elektrochemiczny, dobrze prosperują stocznie, które – za wyjątkiem statków – konstruują platformy wiertnicze i wydobywcze. Centrum przemysłowe Norwegii znajduje się na południu kraju, w pobliżu stolicy, ale równie rozwinięte pod tym względem są wybrzeża. Istotną gałęzią norweskiej gospodarki, mimo nieznacznego spadku intensywności połowów, pozostaje rybołówstwo. Jedynie Islandia łapie więcej ryb w przeliczeniu na jednego mieszkańca, aniżeli Norwegia, w której corocznie poławia się ponad 480 kilogramów ryb na osobę. Największe porty rybackie to Stavanger oraz Bergen. Rolnictwo nie jest znaczącym elementem norweskiej gospodarki, jednak jest wysoko zmechanizowane i charakteryzuje się wysokim współczynnikiem zużycia nawozów sztucznych. Hoduje się tu przede wszystkim owce, różnego typu bydło, zwierzęta futerkowe oraz renifery, z kolei wśród upraw rolnych dominuje jęczmień, owies oraz ziemniaki. Oslo Stolica Norwegii to, położone nad malowniczym fiordem, Oslo, które jest równocześnie największą aglomeracją tego państwa. Nazwa tego miasta oznacza prawdopodobnie ,,równinę bogów”. Zaludnienie w stolicy jest 270 razy większe niż średnie zaludnienie w kraju! Wynosi ono około 3800 osób na kilometr. Miasto liczy ponad 618 tys. mieszkańców, co stanowi aż 11 proc. całej populacji Norwegii. Jako główne miasto kraju, skupia największe i najbardziej znaczące instytucje gospodarcze, naukowe i kulturalne, ale przede wszystkim administracyjne. Jest to również jedno z najdroższych miast świata oraz najszybciej rosnących miast w Europie – wzrasta o ponad 2 proc. w skali roku. Oslo stanowi także osobną gminę. Ponad 25 proc. mieszkańców to imigranci. Odwiedzając Oslo, można zwiedzić wiele atrakcji. Do najbardziej okazałych zabytków należy pałac, który po dziś dzień stanowi rezydencję królewską. Każdego dnia odbywa się tutaj zmiana warty wykonywanej przez straż królewską. Aby zwiedzić wnętrze pałacu królewskiego, należy uprzednio zarezerwować termin, który dostępny jest jedynie w okresie letnim, kiedy to rezydencja dostępna jest dla turystów. Równie imponująca jest forteca Akershus – XIII-wieczny zamek położony nad fiordem Oslo. Wewnątrz można zwiedzić także muzea. W Oslo zlokalizowana jest Galeria Narodowa, Centrum Pokojowe Nobla i Norweskie Muzeum Ludowe. W stolicy Norwegii można też zapoznać się z sylwetkami Henryka Ibsena, Thora Heyerdahla czy Edwarda Muncha. Architektura Oslo również może zaciekawić – warto zobaczyć Ratusz, w którym odbywają się ceremonie wręczenia Nobla i Stortinget, czyli parlament norweski. Aby być bliżej natury trzeba zawitać do parku Vigelanda, w którym oglądać można ponad 200 rzeźb artysty, odwiedzić Huk i Paradisbukta, a ponadto wyspy położone na fiordzie Oslo. Wielbiciele sportu powinni zawitać do Skimuseet – muzeum narciarstwa zlokalizowanego przy skoczni narciarskiej Holmenkollbakken. To tu były zorganizowane w 1952 Igrzyska Olimpijskie, a po dziś dzień odbywają się rundy Pucharu Świata w skokach narciarskich. W stolicy można obejrzeć oryginalny statek polarny Fram z XIX wieku, okraszony pobocznymi wystawami na temat wypraw polarnych. Równie interesujące jest muzeum Vikingskipshuset, w którym zaprezentowane są oryginalne, ponad tysiącletnie łodzie wikingów! Inne duże miasta Norwegii Bergen, drugie po Oslo miasto Norwegii, leży pomiędzy morzami Norweskim oraz Północnym, w regionie, który nazywa się Hordaland. Żyje tu 265 tysięcy mieszkańców. Jest to największy, najbardziej prężnie działający port rybacki w całej Norwegii. Pełni również znaczną rolę w przemyśle rybnym, stoczniowym i rafineryjnym, jest rozwiniętym portem pasażerskim. Bergen, ze względu na swoje położenie, nazywane jest ,,bramami fiordów” i znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Zdecydowanie nie jest to tylko miasto przemysłowe – znajdują się tu prestiżowe uczelnie. Na szczególną uwagę zasługuje bergeński uniwersytet. Do Bergen najłatwiej dostać się samolotem, lądującym na lotnisku Bergen-Flesland, albo koleją. Po samym mieście poruszamy się za pomocą szybkiego tramwaju lub – jedynej w całej Norwegii – komunikacji trolejbusowej, a także autobusowej. Tym, co zdecydowanie warto zobaczyć będąc w Bergen, jest ratusz i brama miejska z XVI i XVII wieku, imponujący zamek Bergenhus i wieżę Rosenkrantza, a także pałac Damsgaard i Gamlehaugen – niezbyt starą, ale piękną rezydencję norweskiej rodziny królewskiej i jej ogród w stylu angielskim. W Bergen odnajdziemy też wiele kościołów i muzeów, wśród których wyróżnia się katedra świętego Olafa i Muzeum Hanzeatyckie. Dla zainteresowanych mniej oficjalnymi elementami miasta świetnie nadaje się piękna, drewniana zabudowa Bryggen, którą można podziwiać siedząc w pobliżu wody. Pełny norweskiego charakteru jest Fisketorg – najsłynniejszy targ rybny pod gołym niebem. A dla relaksu, można następnie skorzystać z Fløibanen, czyli urokliwej kolejki, która zawiezie nas na ,,dach miasta” czyli szczyt pobliskiej góry Fløyen. Stacja początkowa znajduje się około minuty na pieszo od targu ryb, a po niespełna 4 minutach znajdujemy się już na końcu trasy, gdzie można podziwiać krajobraz miasta. Odwiedzając Bergen, warto wybrać się także na Festspillene, czyli festiwal muzyczny organizowany od lat 90. XIX wieku. Trondheim to pierwsza, historyczna stolica Norwegii, położona u ujścia rzeki Nidelvy. Ze względu na położenie geograficzne, w trakcie przesileń szczególnie długo trwa tu noc (przesilenie zimowe) lub dzień (przesilenie letnie). Jak większość dużych, norweskich miast, stanowi port handlowy i rybacki, a także ośrodek przemysłu stoczniowego. Trondheim zamieszkuje 176,5 tysiąca ludzi. Największa jego sława wynika z faktu, iż jest to znany na całym świecie ośrodek sportów zimowych. Ponad 15 procent mieszkańców Trondheim to studenci, z których większość uczy się na Norweskim Uniwersytecie Nauki i Technologii lub Uniwersytecie Medycznym. Trondheim jest najdalej wysuniętym na północ miastem, w którym funkcjonuje komunikacja tramwajowa. W każdą letnią sobotę w mieście można skorzystać z atrakcji, jaką jest dwugodzinny przejazd zabytkowymi wagonami tramwajowymi pomiędzy St. Olavs gate i Lian. Na co dzień po mieście najłatwiej poruszać się rowerem, gdyż trasy rowerowe są tu znacznie rozwinięte i jest to bardziej popularna forma transportu niż samochody. Rower można bez problemu wypożyczyć z sieci rowerów miejskich. Koniecznie należy udać się na jedyny na całym świecie wyciąg dla rowerów – takiego nietypowego urządzenia, w dodatku stale czynnego, nie znajdziemy nigdzie indziej. Gdy odwiedzamy Trondheim w celach turystycznych, z pewnością musimy zobaczyć Nidarosdomen, czyli katedrę wraz z pałacem arcybiskupim. Równie interesujące są most Gamle Bybro, forteca Kristiansten i stare miasto Bakklandet. Nie jest to jednak wszystko, co oferuje nam to piękne, wiekowe miasto. Królewski pałac Stifsgarden i forteca Munkholmen zainteresują miłośników historii. Dla osób, które kuszą bardziej nowoczesne, miejskie atrakcje, wręcz stworzone jest Nedre Elvehavn, czyli wybudowane w miejsce starego portu osiedle mieszkalno-handlowe, a fani sportu z pewnością będą zadowoleni z wizyty na stadionie Lerkendal oraz skoczni Granasen. Wizyta w Trondheim nie musi się ograniczać do oglądania budowli miejskich, odbywa się tu bowiem wiele festiwali i happeningów tematycznych – począwszy od kulinarnych, na jazzowych skończywszy. Jednym z najbardziej znanych jest The International Student Festival in Trondheim, czyli największy na świecie zlot studencki dotyczący problemów politycznych i globalnej ekonomii. Festiwale muzyczne, które mają miejsce w Trondheim dotykają niemal całego przekroju muzyki – od latynoamerykańskiej, przez bluesową, po jazz. Najciekawsze są Hell Music Festival oraz Storasfestivalen. Na miłośników filmu również czekają dedykowane happeningi. Do Trondheim można dostać się samolotem, obierając za cel jedno z największych norweskich lotnisk – Vaernes, statkiem z Kirkenes lub rozwiniętą komunikacją kolejową. Samochód jest w Trondheim raczej nieprzydatny, gdyż poruszanie się nim po mieście sprawia wiele problemów. Stavanger zamieszkuje 125 tysięcy osób. Jak większość norweskich, dużych miast, jest to ośrodek portowy, tutejsza gospodarka opiera się w dużej mierze na handlu rybami, ale przede wszystkim na eksporcie ropy naftowej, która wydobywana jest w pobliżu miasta. Stavanger jest mianowane stolicą norweskiego przemysłu naftowego. W związku z tym, że mieści się tutaj wiele siedzib międzynarodowych korporacji, do Stavanger można się bez większych problemów dostać niemal z każdego zakątka Europy. Ten, kto myśli jednak, że Stavanger jest miastem czysto przemysłowym, jest w błędzie. To miejsce oferuje również wiele atrakcji dla turystów. W 2008 roku zostało nawet Europejską Stolicą Kultury. Zabytki, które trzeba tu zobaczyć, to dwór Ledal, romańska katedra, która wygląda identycznie, jak w XIV wieku, i pałac biskupi. Jednym, z najbardziej charakterystycznych miejsc na mapie Stavanger, jest Muzeum Konserw, powstałe tutaj ze względu na rybacką i przemysłową przeszłość miasta. Rokrocznie odbywa się w Stavanger festiwal jazzowy MaiJazz oraz Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej. Stavanger ma też wiele do zaoferowania jeśli chodzi o uroki przyrody i krajobrazu, ze względu na fiord Lyse. Można tu zobaczyć niezwykłe skały Preikestolen oraz Kieragbolten. Są to miejsca szczególnie zachęcające dla miłośników base jumpingu. Tromsø jest największym miastem na północy Norwegii, już za kołem podbiegunowym, leży na wyspie. Między majem a lipcem trwa tutaj dzień polarny, z kolei na przestrzeni od końca listopada do stycznia – polarna noc. Najłatwiej dostać się tu samolotem, port lotniczy na wyspie nazywa się Langnes Lufthaven. Dlaczego warto odwiedzić to miejsce? Ponieważ ze względu na jego położenie, można tu zobaczyć najdalej wysunięte na północ: uniwersytet, browar, katedrę protestancką, ogród botaniczny, a także… Burger Kinga. Znajduje się tu także najstarsze w Norwegii kino. W sierpniu można uczestniczyć w organizowanym tu festiwalu piwa. Krajobraz Norwegia znana jest z przepięknego ukształtowania geograficznego. Najbardziej rozpoznawalnym elementem krajobrazu są oczywiście fiordy, które ozdabiają linię brzegową. Rozciągają się na całym wybrzeżu, które liczy ponad 20 tysięcy kilometrów. Fiordy są to głębokie i mocno wcięte wewnątrz lądu zatoki o stromych brzegach. Mają one pochodzenie polodowcowe. Warto je zobaczyć, w szczególności Sognefjord, który jest najdłuższym fiordem Norwegii, o długości 203 kilometrów, a także najgłębszym – 1308 metrów. Jest on drugi w klasyfikacji światowej. Norweski krajobraz wyróżnia się też mnogością gór i wzniesień – średnia wysokość terenu w tym kraju to aż 460 m, a sporą część kraju zajmuje łańcuch Gór Skandynawskich. Ich najwyższy, norweski szczyt Galdhøpiggen wznosi się na wysokość 2469 m. Góry dzielą państwo norweskie na różne regiony – południowe wybrzeże, południowy wschód, daleki północny wschód, zachodnie oraz północne fiordy i region Trondheim. Poszczególne regiony nieco różnią się klimatem i krajobrazem. To tu, w Norwegii, znajduje się także najgłębsze jezioro Europy – Hornindalsvatnet. Jednym z charakterystycznych dla Norwegii zjawisk jest noc polarna, która występuje na północy, za kołem podbiegunowym. Termin, w którym zapada długa noc oraz w którym trwa wieczny dzień różni się w zależności od lokalizacji, ale dzień polarny rozpoczyna się z reguły na przełomie kwietnia i maja, a trwa do końca lipca czy połowy sierpnia. Z kolei noc polarna obejmuje miesiące w przedziale od października do lutego. Poszczególne obszary różnią się też intensywnością tego zjawiska. Niezwykła jest także dająca się zaobserwować w Norwegii, szczególnie na północy, zorza polarna. Klimat Klimat Norwegii jest dosyć zróżnicowany, ale zdecydowanie bardziej umiarkowany, niż w krajach o podobnym położeniu geograficznym. W przeważającej części kraju panuje umiarkowany, morski klimat. Jedynie daleka północ charakteryzuje się chłodnym, a nawet subpolarnym klimatem – tam też śnieg można zobaczyć w każdym momencie roku, a temperatury zimą spadają poniżej -40 stopni celsjusza. Najbardziej stabilny i łagodny klimat występuje wzdłuż wybrzeża – temperatura w trakcie roku waha się tu o jedynie 10-15 °C, zazwyczaj w przedziale od 0 do 15-17 °C. Jednak w głębi kraju, amplitudy temperatur na przestrzeni roku mogą wynosić nawet do 30 °C! Mimo, że Norwegia nie należy do krajów o ekstremalnych warunkach pogodowych, także tutaj zdarzają się – szczególnie na północy – bardzo ostre zimy ze spadkiem temperatur. Najbardziej ekstremalny spadek w Norwegii nastąpił w Karasjok i wyniósł ponad 50 °C poniżej zera. Z kolei norweska wiosna charakteryzuje się dużymi wahaniami temperatur pomiędzy dniem a nocą, w szczególności na terenach położonych w głębi, z dala od morza. Wtedy też północ i południe kraju najbardziej różnią się klimatycznie. Lato przychodzi w lipcu, kiedy najcieplej jest w głębi lądu. Do wybrzeży kulminacja temperatury dociera dopiero w połowie sierpnia. Skandynawskie lato nie należy jednak do najcieplejszych – najwyższa temperatura w historii, jaką odnotowano w Norwegii, to 35,6 °C. W Oslo w miesiącach letnich jest zaledwie około 20 °C. Temperatury w kraju, wskutek globalnego ocieplenia, niestety rosną. W ciągu dziesięciolecia, wzrosły średnio o 1-2,5 stopnia Celsjusza, coraz większy jest też obszar, na którym średnia temperatura przez cały rok utrzymuje się na poziomie przekraczającym 0 stopni. W konsekwencji, coraz dłużej w Norwegii trwa lato, a pokrywa śnieżna topnieje szybciej, w szczególności na nizinach. Zimy są krótsze, ale w wysokich górach spada więcej śniegu. Środowisko naturalne Norwegia jest tak zróżnicowana pod względem krajobrazu i klimatu – powoduje to, iż jest środowiskiem życia bardzo różnych organizmów i występują tu niezwykłe ekosystemy. Ten kraj jest siedliskiem dla blisko 60 tysięcy różnych roślin oraz zwierząt. Trudno sobie wyobrazić, że żyje tu blisko 20 tysięcy gatunków owadów, 23 tysiące glonów, porostów i mchów oraz 7 tysięcy rozmaitych grzybów. Ponadto Norwegia jest domem 450 gatunków ptaków, 90 gatunków ssaków, blisko 200 ryb oraz wielu innych zwierząt. Występują tu tak rzadkie, zagrożone okazy jak wilk szary czy lis polarny. Wśród największych i najbardziej znanych przedstawicieli norweskiej fauny należy wymienić rekina olbrzymiego i kaszalota, niedźwiedzie – polarne oraz brunatne, a także jedne z większych zwierząt lądowych, czyli łosie. W Norwegii naturalnie występuje tylko połowa z dających się tam zaobserwować okazów roślin – reszta została sztucznie wprowadzona przez człowieka. Rośnie tutaj stosunkowo niewiele drzew. Flora norweska jest zróżnicowana w różnych częściach kraju, które nazywa się czterema strefami roślinno-klimatycznymi: – nemoralną, borealną i hemiborealną oraz tundrą. Strefa nemoralna to tereny wzdłuż południowego wybrzeża pomiędzy Fevik a Soknedal, hemiborealna łączy cechy borealnej i nemoralnej i pojawia się na 7 procentach obszaru Norwegii. Największe tereny to strefa borealna, która dzieli się na podtypy i pokrywa aż 60 procent kraju. Najbardziej rozpoznawalny krajobraz buduje jednak górska tundra, która rozciąga się na 1/3 części Norwegii. Zdecydowanie najbogatsza roślinnością w skali państwa charakteryzują się cieplejsze spitsbergeńskie fiordy o wilgotnych, sprzyjających rozwojowi roślinności, glebach. Sport Dla społeczności norweskiej dużą rolę odgrywa sport, a szczególnie – co oczywiste – sporty zimowe. Najpopularniejsze są biegi narciarskie, jazda na łyżwach, narciarstwo alpejskie oraz biathlon. Norwegowie od zawsze odnosili wielkie sukcesy w sportach zimowych, a w klasyfikacji medalowej zimowych olimpiad plasują się na pierwszej pozycji, posiadając obecnie 329 medali. Sami zostali gospodarzami Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1994 roku. Zorganizowano je w Lillehammer. Norwegowie mogą pochwalić się blisko 30 tysiącami kilometrów tras narciarskich wybudowanych w całym kraju, często ogólnodostępnych i otwartych nawet w nocy. Na terenie Norwegii dostępnych jest również bardzo wiele lodowisk, między innymi do jazdy figurowej oraz hokeja. Poza sportami typowo zimowymi, wśród Norwegów popularny jest jogging czy jazda na rowerze, ale również piłka nożna. W Norwegii chętnie uprawia się – z racji ukształtowania terenu – wędrówki górskie, także po lodowcach, a ponad to wędkowanie. Tutejsze krajobrazy kuszą również wielbicieli sportów ekstremalnych.

ile ludzi jest w norwegii